Tέλος το ντέρμπι

Τέλος το ντέρμπι, όλα καλά και ωραία, τέλος οι χαρές και τα πανηγύρια. Βλέπουμε τον αγώνα με τον Ατρόμητο που αν χάσουμε η νίκη επί του Θρήνου στην πρεμιέρα δεν θα έχει καμιά αξία. Έτσι είναι φίλοι μου. Η αρνητική παράδοση που μας φέρνει να μην κάνουμε δεύτερη κολλητή νίκη πρέπει να σπάσει. Μην ξεχνάμε το δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί μετά τον Ατρόμητο. Τα Λάστιχα Πιρέλλι στο ΓΣΠ, που αν κερδίσουμε Ατρόμητο θα γεμίσουμε το πέταλο μας μετά από αρκετά χρόνια, άρα σπάει ακόμα μια παράδοση και μετά στο Τσίρειο τους Κόρωνους που μας το παίζουν πλέον οι ντίβες του Κυπριακού Πρωταθλήματος αφού πέτασε μιαν φορά η σσιήνα που τον φούρνο και πήγαν Champions League.
Να μου το θυμηθείτε. Μόνο μια ομάδα θα τους κάνει ρεζίλι τους Κοράζινους. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από μας. Άκουσα ένα Ανορθωσιάτη χτες μετά το τέλος του παιχνιδιού τους με την ΑΠΕΠ να λεει σε έναν άλλον, το μόνο γήπεδο και ομάδα που φοούμε εν την ΑΕΛ και το Τσίρειο. ΝΑΙ κύριοι! Απλά εμείς πρέπει να πιστέψουμε στην ομάδα μας.

Έτσι φίλούθκια μου όλοι προσγειωμένοι με Ατρόμητο να κάνουμε δυνατή παρουσία και να πάρουμε το τρίποντο. Η ομαδάρα μας έδειξε φέτος ότι θα κάνει αισθητή την παρουσία της στο φετινό πρωτάθλημα. Όμως λίγο πολύ να το ομολογήσω φοβάμαι τους εξωγενείς παράγοντες που θέλουν κάθε χρονικά η ΑΕΛ να βγαίνει εχτός τροχιάς από πολύ νωρίς. Έτσι όπως τα προηγούμενα χρόνια που δεν είχε και τόσο καλή παρουσία στο πρωτάθλημα είχαμε και αυτούς που μας έπαιρναν από κάτω. Το ευχάριστο φέτος βαδίζουμε σε γερές και επαγγελματικές βάσεις σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια έχουμε μιαν δυνατή διοίκηση όπου τα λεει όλα σε όλους τους τομείς. Εύχομαι απλά να προστατέψουν το σωματείο μας και να δήξουν και εδώ δύναμη και πυγμή. Η ΑΕΛ πρέπει να μείνει στα ψιλά στρώματα του βαθμολογικού πίνακα. Έχει τα φόντα έχει την ομάδα.