Bye bye Πρωτάθλημα.

Κάναμε εσκεμμένα λίγες μέρες να αναφερθούμε στον αγώνα της Παρασκευής μεταξύ Αποέλ και ΑΕΛ στο μπάσκετ ανδρών όπου ηττηθήκαμε για τρίτη φορά και χάσαμε την πρόκριση στους τελικούς του Πρωταθλήματος. Δεν θέλαμε να γράψουμε πάνω στα νεύρα μας για να μην βγούμε και τελείως εκτός ελέγχου σε αυτά που θα πούμε. Το πρόβλημα είναι ότι ώσπου περνάνε οι μέρες τα νεύρα δεν κάθονται αλλά παραπάνω μας επηρεάζουν ιδικά όταν διαβάζουμε τους άλλους να βγάζουν ανακοινώσεις χωρίς να νιώθουν το ελάχιστο ντροπή.

Το πρωτάθλημα χάθηκε. Δεν είναι αυτό που πόνεσε. Αυτό που ενοχλά είναι ότι βάλαμε και βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας. Είμαστε σκαλιά ανώτερη ομάδα από την χωράφα που μας κέρδισε αλλά από την μία η αποχή του κόσμου από το γήπεδο σε συνδυασμό με τα εσωτερικά προβλήματα έφεραν κατά πρώτον λόγο την ομάδα στην μη πρόκρισή της στα τελικά. Η εχθρική διαιτησία ήταν πάντα εκεί για την ΑΕΛ αλλά εσύ της έδωσες το δικαίωμα να σου δώσει την χαριστική βολή αφού εσύ έχασες το πλεονέκτημα έδρας που είχες, εσύ δεν πήγαινες στο γήπεδο για να κάνεις το κλουβί ξανά φόβητρο για τον κάθε ανθρωπάκο που βγήκε τώρα και έκανε και λόγια για δεύτερη συνεχόμενη φορά προκρίθηκε πάνω μας. Ελπίζω αυτή η δεύτερη φορά να μας έγινε το πάθημα μάθημα και να συσπειρωθούμε, να οργανωθούμε να πάμε δυνατά όσοι μπορούμε Μπολόνια να κατακτήσουμε το Ευρωπαϊκό και από του χρόνου ξανά δυνατά να δώσουμε την χαμένη της αίγλη πίσω στην ομάδα.

Όσον αφορά την διοίκηση να σταματήσει αυτή την κρυόκωλη στάση που κρατά και να προσπαθεί να δείχνει επίπεδο επειδή οι χωρκάτες δεν καταλάβουν που τέτοια. Αφήστε τα επίπεδα για τα Ευρωπαϊκά σαλόνια που εκεί μας σέβονται εδώ είναι ζούγκλα και για να επιβιώσεις πρέπει να συμπεριφέρεσαι και εσύ σαν ζώο που παλεύει για την επιβίωση του.