Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΑΕΛ καταρχήν συγχαίρει τον Απόπ/Κινύρα Πέγειας για την κατάκτηση του κυπέλλου.
Σε τέτοιες στιγμές πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια που να μπορούν να περιγράψουν την απογοήτευση και την στεναχώρια του καθενός από εμάς, που είτε ως παράγοντας, είτε ως ποδοσφαιριστής αλλά πολύ περισσότερο ως απλός γνήσιος οπαδός ΑΕΛίστας, νοιώθουμε και βιώνουμε. Απερίγραπτες είναι οι μάχες μέσα στο μυαλό του καθενός μας που γίνονται από το βράδυ του Σαββάτου ψάχνοντας να βρούμε τι δεν πήγε και πάλι καλά και χάθηκε αυτό το τρόπαιο. Αμηχανία και προβληματισμός έδεσαν τη γλώσσα μας στις αθώες και λυπημένες απορίες των παιδιών μας για το τι έγινε. Με πετρωμένη καρδιά και σφιγμένο στομάχι τα χιλιάδες βουβά στόματα και τα χιλιάδες βουρκωμένα μάτια με μεγάλη δυσκολία διένυσαν βασανιστικά τον ατέλειωτο δρόμο της επιστροφής.
Κι όμως ότι κι αν έγινε το συγκεκριμένο παιχνίδι τέλειωσε οριστικά και αμετάκλητα και αυτός ο τίτλος δυστυχώς χάθηκε. Ήδη είμαστε στην επόμενη μέρα, την μέρα του απολογισμού της προηγούμενης και του προγραμματισμού των επόμενων. Την μέρα των πρώτων ψύχραιμων αντιδράσεων που τα πολλά μηνύματα ενθάρρυνσης προς την διοίκηση μας όπλισαν με κουράγιο, πείσμα και πάθος ούτως ώστε να μην παρασυρθούμε από την απώλεια αυτού του τίτλου και να χάσουμε και τα όσα η φετινή χρονιά μας έχει δώσει ως εφόδια για το μέλλον.
Γιατί πέραν από τα παραπάνω συναισθήματα πρέπει να διατηρήσουμε στην επιφάνεια το εκπληκτικό μεγαλείο αυτού του κόσμου της ΑΕΛ όπως αυτός το ξεδίπλωσε σ’ αυτόν τον τελικό και που ξάφνιασε όχι μόνο εμάς ως διοίκηση, όχι μόνο τον ίδιο τον κόσμο για το τι δύναμη κάπου είχε κρυμμένη τόσα χρόνια, αλλά και όλους όσοι εχθροί και φίλοι το είδαν να εκδηλώνεται. Παρόλη την πικρία που γευτήκαμε δεν μπορεί να μην αισθανθούμε περηφάνια και αισιοδοξία για το μέλλον αυτής της ομάδας που ενώ πέρσι θεωρήθηκε επιτυχία και χαρήκαμε την παραμονή μας στην πρώτη κατηγορία σχεδόν τελώντας υπό διάλυση φέτος χαρήκαμε την είσοδο μας στην πρώτη τετράδα και την συμμετοχή μας στον τελικό του κυπέλλου χωρίς τελικά δυστυχώς να τον κερδίσουμε. Υποκλινόμαστε στο λιοντάρι που ξύπνησε στις ψυχές πέραν των 13.000 ανθρώπων και τους ξεσήκωσε να κατακλύσουν τόσο εντυπωσιακά το στάδιο ΓΣΠ χθες το βράδυ. Είναι αυτή η δύναμη που μας δίνει το κουράγιο και την υπομονή αλλά πολύ περισσότερο θα μας δώσει την δύναμη και την ισχύ ούτως ώστε να δώσουμε τις μάχες που πρέπει, εκεί που πρέπει, και όπως πρέπει, για να αρχίσουν επιτέλους όλοι να σέβονται την ιστορία, την δυναμική και πολύ περισσότερο αυτόν τον κόσμο.
Ασφαλώς η κατάκτηση του κυπέλλου θα αποτελούσε μεγάλο πλεονέκτημα και θα δημιουργούσε ιδανικές συνθήκες για την διατήρηση αυτής της δυναμικής. Όμως η απώλεια του τελικά θα ήταν μεγάλο κρίμα να αποτελέσει πισωγύρισμα αφού έχουμε ακόμα πολλή δουλειά μπροστά μας και με τέτοια δύναμη ασφαλώς και μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Ας μην ξεχνάμε ότι αρχικά είχαμε θέσει ως πλάνο ένα πενταετές πρόγραμμα που όμως μέσα από την πρώτη κιόλας χρονιά έφερε επιτυχίες που αρχικά δεν προγραμματίσαμε. Το πενταετές πλάνο είχε σαφώς τους λόγους του που τέθηκε ως τέτοιο αφού δυστυχώς πέραν από τις μάχες που δίνουμε στα γήπεδα πρέπει να δοθούν και πολλές άλλες πολύ πιο σοβαρές μάχες εκτός γηπέδων σε μια προσπάθεια να πεισθούν όλοι ότι πρέπει να σεβαστούν αυτό το Σωματείο και τον κόσμο του γιατί πλέον δεν αποτελεί τον μίζερο φτωχό συγγενή αλλά την ιστορία μιας ολόκληρης πόλης.
Ευχαριστούμε αυτόν τον υπέροχο κόσμο που πείστηκε από τις προσπάθειες μας και τον καλούμε να παραμείνει δίπλα μας και στις επόμενες χρονιές γιατί απ’ αυτόν αντλούμε δύναμη για ότι προγραμματίζουμε να κάνουμε, γιατί όσο πιο μεγαλειώδης είναι, τόσο μεγαλύτερη υποχρέωση μας δημιουργεί να τον υπηρετήσουμε και να του προσφέρουμε χαρές, επιτυχίες αλλά πάνω απ’ όλα την χαμένη του ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ.Να είναι σίγουρος ο κόσμος της ΑΕΛ ότι ο χθεσινός τελικός θα μελετηθεί διεξοδικά με όλες του τις παραμέτρους και ότι εκεί όπου υπήρχαν αδυναμίες δεν θα γίνουν σε καμιά στιγμή ανεκτές. Ο καθένας πλέον θα πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να υπόκεινται στις ανάλογες προβλεπόμενες ποινές αν δεν μπορεί να προσφέρει την αξιοπιστία που έχει τόσο μεγάλη ανάγκη ο χώρος του ποδοσφαίρου. Πρέπει τελικά ο καθένας να δηλώσει αν πραγματικά θέλει κόσμο στα γήπεδα ή απλώς άδειες κερκίδες και λιγότερη πίεση για να κάνει την δουλειά του. Γιατί δυστυχώς με αρκετά που είδαμε στον χθεσινό τελικό τον κόσμο τον διώχνουμε και τον απομακρύνουμε. Περισσότερα θα λεχθούν με νέα ανακοίνωση αφού συζητηθούν διεξοδικά και μελετηθούν όλες οι λεπτομέρειες του αγώνα σε νέα συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου.
Εν κατακλείδι για άλλη μια φορά εκφράζουμε τον μεγάλο μας θαυμασμό και τις ειλικρινής ευχαριστίες μας προς όλο αυτό τον περήφανο πλέον κόσμο της ΑΕΛ που μπορεί να μην κέρδισε το κύπελλο αλλά σίγουρα κέρδισε την μεγαλοπρέπεια που του αρμόζει. Τον καλούμε έτσι να παραμείνει γιατί έτσι τον θέλουμε δίπλα μας για να χτίσουμε την ΑΕΛ που δεν θα διεκδικεί κατ’ εξαίρεση κάποιο τίτλο αλλά που θα αποτελεί μόνιμο πρωταγωνιστή στο κυπριακό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Μ’ αυτόν τον κόσμο στο πλευρό μας να είναι όλοι σίγουροι, φίλοι και εχθροί αυτό που πέρσι αρχίσαμε θα το συνεχίσουμε και θα το ενισχύσουμε στο μέλλον.
Δια Διοικητικό Συμβούλιο,
Αντρέας Σοφοκλέους
Πρόεδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου