Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Τόπο στα νιάτα.





Οι τίτλοι του τέλους έπεσαν επιτέλους μιας αποτυχημένης και εφιαλτικής χρονιάς. Σήμερα το ματς ήταν τυπικής διαδικασίας και για τις δύο ομάδες μιας και η υπόθεση διαβάθμιση κρίθηκε στην προτελευταία αγωνιστική, βρίσκοντας την ομάδα μας ευτυχώς να παραμένει στην πρώτη κατηγορία.

Το παιχνίδι όμως είχε άλλο ενδιαφέρον για τους Αελίστες που βρέθηκαν το απόγευμα στο τσίρειο στάδιο. Να δούμε τα νεαρά μας παιδιά, που τους δόθηκε αρκετός χρόνος συμμετοχής σήμερα. Αυτό που είδαμε ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικό και μας δίνει κουράγιο να βλέπουμε από δω και μπρος το μέλλον πιο αισιόδοξα.

Οι ακαδημίες της Αελ από πάντα είχε αστείρευτη φλέβα ταλέντων, που για κάποιον ανεξήγητο λόγο τα τελευταία χρόνια δεν είδαμε κανένα να αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα της Αελ. Πόσα νεαρά παιδιά χάθηκαν χωρίς καν να τους δοθούν οι ευκαιρίες που τους άξιζαν? Ελπίζω αυτό που είδαμε σήμερα επιτέλους να είναι η αρχή του τέλους σε αυτό που γίνετε τα τελευταία χρόνια.

Επιτέλους να αξιοποιήσουμε αυτά τα παιδιά και να τους δοθούν ευκαιρίες. Έχω πίστη σε αυτό, στον Ανδρέα Μιχαηλίδη, όπου έδειξε στα χρόνια της προπονητικής του πορείας ότι δίνει ευκαιρίες στους νεαρούς.

Στον αγωνιστικό τομέα, η Αελ κέρδισε το παιχνίδι με 3-2.
Στο πρώτο ημίχρονο ήμασταν καλύτεροι, όπου τα παιδιά που ντεπούταραν σήμερα έδειξαν το ταλέντο τους, την μαχητικότητα τους, σοβαρότητα και ετοιμότητα. Στο 11’ λεπτό ο Χ’ Γεωργίου με όμορφη ενέργεια έδωσε εξαιρετική μπαλιά στον Δημήτρη Θεοφάνους, όπου αγωνίστηκε το πρώτο ημίχρονο και ξεχώρισε, έκανε το σουτ από πλάγια θέση και η μπάλα βγήκε μόλις έξω. Ο ίδιος κατάφερε στο 25’ λεπτό να ανοίξει το σκορ, μετά από όμορφη μπαλιά του Βιτόροβιτς, με δυνατό σουτ λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή. Στο 34’ λεπτό χάσαμε διπλή ευκαιρία με τον Βιτόροβιτς και Καρασαμάνη όπου είχαμε κέρδος το κόρνερ. Στην εκτέλεση του, στο 35’ λεπτό, ο Χ’ Γεωργίου με κεφαλιά ψαράκι έκανε τα τέρματα της Αελ δύο. Ο Άρης κατάφερε να μειώσει λίγο πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου με τον Κώστα Μάρκου, σε μια φάση που η άμυνα μας αδράνησε.

Στο Β’ ημίχρονο ήταν μέτριο χωρίς ιδιαίτερες φάσεις. Πέραν της ισοφάρισης στο 83’ λεπτό με τον Ηλία, ο Άρης είχε ακόμα μια καλή ευκαιρία με τον Βασιλείου στο 82’ λεπτό. Η τελευταία φάση άνηκε στην Αελ, όταν στο 94’ λεπτό κέρδισε πέναλτι με τον Ιγκόρ Μούσα. Το εκτέλεσε ο ίδιος και διαμόρφωσε το τελικό σκορ 3-2 για την Αελ.

Πιο νωρίς το απόγευμα στον τελικό κυπέλλου οι U17 δεν κατάφεραν να στεφθούν Κυπελλούχοι, αφού έχασαν από τον θρήνο της Πόλης στα πέναλτι με 3-2. Στην κανονική διάρκεια του αγώνα εξήλθαμε 1-1 και στον χρόνο της παράτασης 2-2.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλό άρθρο. Φίλε συνέχισε έτσι. Το blog σου είναι πολύ καλό και το αναβαθμίζεις από ότι βλέπω συνέχεια.

Tartarean - AEL είπε...

Σε ευχαριστώ φίλε/η για τα καλά σου λόγια. Ο σκοπός του blog μου δεν είναι η ενημέρωση αλλά περισσότερο η προσωπική μου άποψη μέσα από ένα διαφορετικό ύφος είτε ειρωνίας είτε χιούμορ είτε μέσω θυμού.

Ανώνυμος είπε...

gama tous tin mana kitrine lae. forza aelara oleeeeee

Tartarean - AEL είπε...

ο κίτρινος λαός πρέπει να πάρει τα πάνω του. Μείναμε εμείς οι οπαδοί μόνοι μας να κράτουμε το λάβαρο ψηλά. Ευελπιστούμε ότι του χρόνου θα είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα.

Φορτσα Αελάρα.